W głowie totalny mętlik, chwilami pustka nie do zniesienia, wszystko wciąż wraca. Na każdym kroku jest twój ślad, aż serce się kraja pomyśleć, że to tak się skończyło. Wciąż pamiętam twój ciepły głos. W głębi przeczuwam, że nam towarzyszysz, być może nie potrafimy odczytać twoich znaków obecności, to takie trudne i nie do zaakceptowania, że już nie mogę Cię zobaczyć i porozmawiać. Niebo jest teraz jeszcze piękniejsze a ziemia straciła swój urok
Moniko, jesteś Wyjątkową Mamą przez Wielkie M
OdpowiedzUsuńNie zapominam i o Was w swoich codziennych Modlitwach
Szymonku [*]
Pani Moniko, współczuję z całego serca, jest Pani cudowną mamą, przytulam mocno i życzę duzo sił!
OdpowiedzUsuń