Choroba dziecka jest największą tragedią jaka może przytrafić się rodzicom. Jednak wówczas dostrzegasz, że nie jesteś na świecie sam. Widzisz, że jest wiele osób, które chcą pomóc i zrobią to zupełnie bezinteresownie, dla których najlepszą nagrodą, będzie uśmiech Twojego dziecka. Zrozumiesz wówczas, że na świecie jest bardzo wielu dobrych ludzi. Musisz jedynie dać im szansę by mogli się wykazać. Taka tragedia może przytrafić się każdemu. Nie jesteś w stanie się do niej przygotować. Nie możesz oswoić się z tą myślą, przecież nikt Cię nie ostrzeże. Choroba może pojawić się, kiedy najmniej się tego spodziewasz. Z nami właśnie tak było... Nasze szczęście zostało nam brutalnie odebrane. Bez ostrzeżenia...
Pomóżcie nam w naszej walce. W każdej chwili możecie znaleźć się w takiej samej sytuacji, a wówczas na pewno chcielibyście, aby i Wam ktoś pomógł...Z góry dziękuję za okazane wsparcie,Monika - Mama przez duże M.

Są takie chwile...
kiedy czyjaś pomocna dłoń jest niezbędna. !!!

Muza




Najgorszy moment w życiu matki kiedy pada diagnoza RAK!

Nie mówcie tym, którzy stracili ukochanych, że „czas zagoi rany", nie mówcie, że „oni już nie cierpią". Najlepiej nie mówcie nic. Czas tych ran nie leczy. Pozostają, bo śmierć ukochanych jest też trochę śmiercią nas samych: coś w nas umiera. Żyjemy, ale nic nie jest tak, jak było przedtem, już nie jesteśmy tacy sami. (ks. A. Boniecki)





środa, 25 kwietnia 2012


Chwila... 

przebyta... przebrzmiała... zapomniana... 

obecna... niezapomniana... przyszła... 

nieznana... wspomniana... niewiadoma jakaś... 

raz piękna... innym razem godna nieistnienia... 

ale zawsze chwila... moment... urywek życia... ułamek sekundy... 

mimo starań przemija... mimo kajdanów ulotna... 

schwytana fotografią ale przebrzmiała... 

chwila + chwil wiele = życie 

Jak chciałbym zebrać wszystkie te błyśnięcia fleszu życia w jedno piękne istnienie... 


choć raz móc przeżyć coś jeszcze raz... 

choć raz... /Dezmak/
Autor: o
Etykiety:

2 komentarze:

  1. Iza25 kwietnia 2012 12:27

    chciałoby się powiedzieć... chwilo trwaj!
    jak dobrze, że ktoś kiedyś wymyślił fotografie... do nich zawsze możemy wracać i wspominać...
    wyglądacie pięknie

    OdpowiedzUsuń
  2. Beata Panterka25 kwietnia 2012 15:52

    Pani Moniko cala wasza rodzinka doznala ale i ukazala nam cos czego niezawsze mozna dostrzec kiedy jest sie zabieganym ale i tez nieposiada tego prawie zadna rodzina ale i wielu moze Panstwu pozazdroscic ..to wzajemna bezgraniczna milosc, przyjazn i zaufanie zarowno w stosunku do najblizszych jak i do znajomych tych ledwo poznanych wirtualnych ..dali Panstwo piekny obraz swojego wielkiego serduszka dla Nas wszystkich ..dzis ludzie lataja za pieniedzmi niemaja czasu na odrobine czulosci wobec najblizszych sa zwyczajnie zmeczeni zyciem niemaja czasu na zwykle slowa szacunku niekiedy tez dla przyjaciol czy nawewt spotkac sie na kawie niewspominajac o sasiadach nawet niektorzy nieumieja powiedziec dzien dobry ...dla mnie jestescie Panstwo Prawdziwym Przykladem Idealnej Rodziny ..Szymus Napewno Jets Dumny ze Ma Tak Wspanialych Rodzicow i Przepiekna siostrunie.....serdecznie Panstwa Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń

<3 Dziękuję za komentarz <3
Dziękuję za życzliwość,dobre słowo i uśmiech.
Zapraszam znów będzie mi bardzo miło;)

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...