Kolejny wtorek ...

Spot­ka­lam dzis Tes­kno­te... sie­dziala na przys­tanku i cze­kala na auto­bus, by­leby zda­la stad.

 Spy­talam do­kad sie wy­biera, nie od­po­wie­dziala mi,
 spy­talam czy mnie slyszy, spoj­rza­la na mnie a ja poczu­lam dreszczyk, 
dreszczyk emoc­ji po kto­rym wro­cily wszys­tkie
 wspom­nienia w kto­rych tes­kni­lam za ta jed­na osoba.
W chwi­li gdy lza sply­nela po mym po­liczku, 

moja TESKNOTA MNIE zabija

Tes­kno­ta po­dala mi chus­teczke i znik­ne­la, zachacza­jac w mys­lach dob­rze wy­kona­na misje...